लालसिंधी - ही गुरे पाकिस्तानमधील कराची व हैद्राबाद ( पाकि ) जिल्हयात आढळतात . या जातीची काही गुरे बलुचिस्तानात आढळतात व तेथील गुरांपासून या गुरांची उत्पत्ती झाली असावी . या गुरांचे साहीवाल गुरांशी बरेच साम्य आढळून येते याशिवाय या गुरांमध्ये गीर गुरांचा अंश आढळून येतो . या भागातील जास्तीतजास्त उष्णतामान ४६.१ अंश सें , ते ४८.८ अंश सें . असते हिवाळ्यातील कमीतकमी १.१ ते ४.४ अंश से . पर्यत असते . लाल सिंधी गुरे आकारमानाने लहान असून बदलत्या हवामानाशी समरस होऊ शकतात . या गुरांचा बांधा घट्ट असून छाती भरदार असते . रंग गडद लाल ते पिवळट लाल यामधील कोणत्याही प्रकारचा असतो . काही गुरांच्या कपाळावर व पोळीवर पांढरे ठिपके आढळतात . डोके प्रमाणशीर असून कपाळ काहीसे फुगीर असते . कान मध्यम आकारमानाचे लोंबते असतात . शिंगे मध्यम आकारमानाची व मुळापाशी जाड असतात . त्वचा चमकदार असते . पोळ व शिस्न कातडी लोंबती असते . वळूचे वशिंड मोठे असून गायीचे मध्यम आकारमानाचे असते . वळूचे सरासरी वजन ५५० किलो , तर गायीचे ३५० किलो असते . बैल शेती व इतर कामासाठी उपयोगी असून गायी दुधाकरिता उत्तम असतात . निवडक गायींचे एका वेतातील सरासरी दूध उत्पादन ३०८० किलो होते . गायीचे पहिल्या वेताचे वेळचे सरासरी वय ४३ महिने असते . ही दुधाळू जात आहे .
All agricultural information,Agricultural resources,Information on pesticides and herbicides,Trees and their types,botanical names common names of trees, Plants and their diseases,Watering methods,irrigation system and their types, greenhouse and their types,plant breeding and their types,vegetables and fruits,fertilizers, Organic farming,organic fruits ,new's, Arts, new information, new equipment information, genetics plant, seed types, Cultivation method ,seed rate, seed variety,plant variety,
Monday, December 7, 2020
साहीवाल गुरांची ओळख
साहीवाल - ऑलव्हर ( १ ९ ३८ ) यांच्या मते , साहीवाल गुरांचे अफगाणिस्तानातील गुरांशी बरेच साम्य आढळून येते . तसेच जुन्या काळी राजस्थान विभागातून आलेल्या गीर गुरांमुळे त्या गुरांचा अंश त्यांच्यात स्पष्टपणे दिसून येतो . या गुरांचे मूळ स्थान मध्य व दक्षिण पंजाबमधील रावी नदीच्या खोऱ्यात आहे . हा भाग सध्या पाकिस्तान मधील मॉटगोमेरी जिल्ह्यामध्ये आहे . या भागातील उन्हाळ्यातील जास्तीतजास्त उष्णतानान ४०.५ अंश सें . असते व हिवाळ्यातील कमीतकमी ६.१ अंश सें . असते . ही गुरे जड , समान बांध्याची असून त्यांची त्वचा सैल असते . म्हणून यांना " लोला ” असे म्हणतात . ही गुरे लांबट फुगीर छातीची , काहीशी ठेंगणी व सुस्त दिसतात . ही गुरे साधारणतः मळकट , लाल रंगाची असतात . परंतु काही गुरे फिक्या लाल तपकिरी किंदा काळसर रंगाची असून त्याच्या अंगावर पांढरे चट्टे असतात . वळूचे कपाळ रुद भरदार , तर गायीचे मध्यम आकारमानाचे असते . डोळे सौम्य असतात . कान मध्यम आकारमानाचे असून कानाच्या काठावर काळे कंस आढळतात . वळूची शिंगे आरखड जाड असून गायींची बारीक व सैल असतात . मान आखूड पण पातळ असते . पोळ मोठी व शिस्न कातडी लोंबती असते . वळूचे वशिंड भरदार असून बऱ्याच गुरांत एका बाजूला कललेले असते . पाठ सरळ असून पोट मोठे व घेरदार असते . पोटाखालील कातडे लोंबते असते . कंबरेचा वरील भाग रुंद असतो . शेपटी लांब म्हणजे जवळजवळ जमिनीपर्यंत पोचते . गायींची कास मोठी व लवचीक असते . खरे नरम असतात व लवकर शिजतात . पळूच सरासरी वजन ५०० किलो व गायीचे ४०० किला असते
साहीवाल गायी दुभाजू म्हणून प्रसिद्ध असून काही गायीचे एका वेतातील सरासरी उत्पादन २२०० किलो आढळून आले . काही उत्कृष्ट गायी ४.८० किलो दूध देतात . दोन देतातील सरासरी अंतर ५ महिने असते . उत्तम जोपासना केलेल्या कालवाड़ी २॥ ते ३ वर्षात पहिले देत देतात . साहीवाल मैलजोडी मंदगती असून ही जड ओझे वाहण्यासाठी उपयोगी पडते . ही दुधाळू जात आहे .